ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΜΑΛΑΚΑΣΗΣ
ΣΤΟ ΚΟΧΥΛΙ
Μέσα στο κοχύλι κλείνω
Φλάουτα και βιολιά·
Την ψυχή μου παραδίνω
Σ’ άυλη αγκαλιά.
Φλάουτα και βιολιά·
Την ψυχή μου παραδίνω
Σ’ άυλη αγκαλιά.
Ω! δεν ξάνοιξαν τα μάτια,
Μήτ’ ο πλάνος νους,
Τ’ αθεμελίωτα παλάτια
Στους ωκεανούς!
Μήτ’ ο πλάνος νους,
Τ’ αθεμελίωτα παλάτια
Στους ωκεανούς!
Ρίχνω σίδερα, αλυσίδες
Τρίγυρες, βαρειές,
Τις παλιές μου τις φροντίδες,
Τις απελπισίες.
Τρίγυρες, βαρειές,
Τις παλιές μου τις φροντίδες,
Τις απελπισίες.
Κι’ όπως ζω στιγμές τις ώρες,
Ώρες τους καιρούς,
Δρέπω και στις άγριες μπόρες,
Ρόδα τους αφρούς.
Ώρες τους καιρούς,
Δρέπω και στις άγριες μπόρες,
Ρόδα τους αφρούς.
Έξω από τον ίδιο εμένα,
Πρώτη μου φορά,
Με του γλάρου τ’ ανοιγμένα
Πέτομαι φτερά.
Πρώτη μου φορά,
Με του γλάρου τ’ ανοιγμένα
Πέτομαι φτερά.
Και βυθώ με το δελφίνι
Που άστραψε με μιας,
Μες στην απεραντοσύνη
Της αλησμονιάς...
Που άστραψε με μιας,
Μες στην απεραντοσύνη
Της αλησμονιάς...
Στο κοχύλι μέσα κλείνω
Φλάουτα και βιολιά...
Φλάουτα και βιολιά...
Από το βιβλίο: Μιλτιάδης Μαλακάσης, «Ποιήματα», εισαγωγή –
φιλολογική επιμέλεια Γιάννης Παπακώστας, Εκδόσεις Πατάκη, Αθήνα 2005, σελ. 365-366.
https://www.youtube.com/watch?v=20wvoqLh9nk&feature=kp
ΑπάντησηΔιαγραφήΑΓΓΕΛΙΚΗ
@ ΑΓΓΕΛΙΚΗ: Πάω να το ακούσω. Ευχαριστώ πολύ. Θα το κρεμάσω αύριο.
ΑπάντησηΔιαγραφή