Γ[ΕΩΡΓΙΟΣ] ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ (1898-1969)
CHARLES
BAUDELAIRE
Μόνος καημός σ’ απόμεινε η άπιστή σου εταίρα,
καημός, που πάντα ολάκριβη σου στάθηκε ηδονή,
ωσάν το νυχτολούλουδο, που υψώνει την εσπέρα
τ’ άνθος μέσ’ απ’ τα φύλλα του στ’ αστέρια να φανεί.
(Ω Προμηθέα, που το φως παγίδεψες κι’ η μέρα
σαν θλιβερή κληρονομιά σε μας παντοτεινή
στάθηκε ο μαύρος βράχος σου και δίπλα η κρινοχέρα
Ωκεανίδα μούσα μας ανώφελα θρηνεί.)
Ψυχή, στη νύχτα δόθηκες, σε τρέμει ο αυγερινός,
σκιά, που μίσησες το φως για να σ’ αντιφεγγίσει
τα μυστικά που πόθησες ο μαύρος ουρανός.
–Κύκνε σε σκοτεινά νερά, που αστέρια έχουν κεντήσει–
τώρα μπροστά στο θάνατο, που ορθώνει ωκεανός,
ο ήλιος του ρωμαντισμού πηγαίνει αργά να δύσει.
Από το βιβλίο: Γ. Σταυρόπουλος, «Ποιήματα, Β΄», Εκδόσεις
Πρόσπερος, Αθήνα 1985, σελ. 81.
Γεννήθηκε θέλετε να πείτε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό βράδυ!
Συγνώμη που επιμένω, αλλά 9 Απριλίου 1821 γεννήθηκε ο Κάρολος Μπωντλαίρ και δεν απεβίωσε όπως αναφέρετε στον τίτλο της ανάρτησης σας.
ΑπάντησηΔιαγραφή@ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΧΩΡΙΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ: Ευχαριστώ πολύ, φίλε. Χθες χάλασε ο Η/Υ μου και σήμερα, μόλις αποκαταστάθηκε η βλάβη του, διόρθωσα το λάθος.
ΑπάντησηΔιαγραφή