ΤΑ ΣΤΙΓΜΑΤΑ

ΜΕΛΠΩ ΓΡΥΠΑΡΗ

ΤΑ ΣΤΙΓΜΑΤΑ

ελάτε οι κρόκοι! τρυφερό, κυλίστε φως

οι εκλεκτοί, ένας ένας,

μυριάκις μύριοι, οι σπάνιοι – σαν το φλουρί

χλωμός, θα πω, το πρόσωπό του σαν τη ζαφορά

σπάζουν πέτρες πάλι, ο λόχος τους, των ανεπιθυμήτων

πού είναι η Κοζάνη, ο Λαγκαδάς

οι Εύζωνοι οι Βούλγαροι ο εσωτερικός πού

ο κόκκινος εχθρός –

ελάτε οι κρόκοι, ανθίστε μου, φωτίστε

οι ακριβοί, οι πολύτιμοι, να σας χαρώ

– ο ίκτερος

τότε μας βρήκε – πιάνει

από χάλκινο το δέρμα έως χρυσό καν μαύρο – θέλε ό,τι θες

ό,τι αγαπάς. Όπου στενεύει ο Ελλήσποντος

με όπου στενεύει ο ωκεανός δεν είναι όμοια τύχη

το θηλυκό όμοια με το αρσενικό δεν είναι

δύο λογιών τήνε μετρούν τη γη οι γεωγράφοι

δύο λογιών, γραμμένο εδώ κι εδώ

το μήκος και το πλάτος, δύο, θα πω, μέσα μας γράφει

σκάβει ο εχθρός πάλι χιονίζει

Από το βιβλίο: Μέλπω Γρυπάρη, «Φάος Σελήνη Φέγγαρος», Εκδόσεις Μελάνι. Αθήνα2012, σελ. 34.