ΙΔΟΥ ΒΕΕΜΩΘ

FRANCISCO DE QUEVEDO


ΙΩΒ, ΚΕΦ. Β΄: «ΙΔΟΥ ΒΕΕΜΩΘ»

Για δες τον Βεεμώθ, που λάμες έχει βγάνει
σκληρές χαλύβδου στα πλευρά του και στο γόνα
και που ’χει απόληξη στο στόμα καταπιόνα
δεινή... ικανή να πιεί μεμιάς τον Ιορδάνη.

Αντί για δόντια έχει μαχαίρια, και δαγκάνει
τα πάντα πεινασμένος σε κακόν αγώνα·
χαλά, αφανίζει, σαν τον πιο βαρύ χειμώνα,
της κόλασης μπορεί το χόχλο να ξηράνει.

Το πόδι του τη γης ρημάζει οπού πατάει·
σαν εσχατόγηρως περιφρονεί και υβρίζει
ακόμη και της άβυσσος τα γύρω χάη.

Η δύναμή του δηλητήρια σε ποτίζει:
είν’ βασιλιάς που τον Θεό μας πολεμάει –
ο βασιλιάς εκείνων που η έπαρσις ορίζει.



Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.