ΓΕΝΕΘΛΙΟΣ ΛΙΘΟΣ

OCTAVIO PAZ


ΓΕΝΕΘΛΙΟΣ ΛΙΘΟΣ

Τα ύψη δηώνει το φως των θόλων
Αγέλες τα βασίλεια υποχωρούν ατάκτως
Το μάτι πρύμναν ανακρούει με γύρω του καθρέφτες

Τοπία αχανή σαν αυπνίες
Πετρώδης γαία οστέινη

Φθινόπωρο άνευ όρων
Η δίψα υψώνει τ’ αθέατά της σιντριβάνια
Η εσχάτη επί της γης πιπέρα βοά εν τη ερήμω

Κλείσ’ τα μάτια και άκουσε το φως που τραγουδάει
Το μεσημέρι στήνει μια φωλιά στο τύμπανό του

Κλείσ’ τα μάτια και άνοιχ’ τα:
Δεν υπάρχει τίποτα ούτε κι εσύ ο ίδιος
Ό,τι δεν είναι πέτρα είναι φως



Μετάφραση Γιώργος Κεντρωτής.



************************


PIEDRA NATIVA

La luz devasta las alturas
Manadas de imperios en derrota
El ojo retrocede cercado de reflejos

Países vastos como el insomnio
Pedregales de hueso

Otoño sin confines
Alza la sed sus invisibles surtidores
Un último pirú predica en el desierto

Cierra los ojos y oye cantar la luz:
El mediodía anida en tu tímpano

Cierra los ojos y ábrelos:
No hay nadie ni siquiera tú mismo
Lo que no es piedra es luz.