ΠΑΝΑΓΟΣ ΠΕΠΠΑΣ
Ο ΣΤΑΥΡΑΕΤΟΣ
Κάποτε οι βροντές άνοιγαν δρόμους,
οι αστραπές στήνανε κάστρα
κι η μελωδία έστελνε τη λεβεντιά στα δάση.
Τα πεύκα ήταν περισσότερα μα τραγουδήθηκε
ο παπα-πλάτανος και προπαντός ο σταυραετός,
που θα ζει για πάντα στις καρδιές μας,
στο άχτι του φτωχού,
στον καταπέλτη της λαχτάρας,
θα ζει στον κολοφώνα της μεσημβρίας,
στον χυτό αντίποδα της δόξας,
στα λαμπερά φασκιώματα του αιθέρα
κι αλύτρωτο μπουρίνι λέξεων
μες στην ψηφιακή τους φιάλη
απ' τη βαλβίδα του μεσονυκτίου
θα χύνεται στο σύμπαν.
16/10/07-10/3/12
Προσπάθησε ξανά !
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ λεβεντιά στα δάση της ποίησης κεντρίζει την πανάγια ευφροσύνη. Και συ, Π.Π., παλεύεις, ευτυχώς, ακόμη με το μπουρίνι των λέξεων!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγρυπνάμε, φίλε!
Γ.Μύ-ς