ΦΩΤΙΖΟΝΤΑΣ ΤΗ ΛΗΘΗ

ΤΑΣΟΣ ΛΕΙΒΑΔΙΤΗΣ


Η ΛΑΜΠΑ

  Κάθε φορά που αρχίζω να μιλώ, ξέρω πως τίποτα δε θα πω: τα λόγια θα με προδώσουν, ο χρόνος θα προσπεράσει, οι άλλοι θα σταθούν αδιάφοροι έξω απ’ το σπίτι. Ώσπου, τέλος, δε θά ’μαι παρά κάποιος που κρατώντας μια λάμπα πήγαινε από κάμαρα σε κάμαρα
  φωτίζοντας τη λήθη.



Από την ποιητική συλλογή: «Εγχειρίδιο ευθανασίας» (1979).
Από το βιβλίο: Τάσος Λειβαδίτης, «Ποίηση», τόμος τρίτος, Κέδρος, Αθήνα 1988, σελ. 74.