Η ΚΙΡΚΗ ΠΗΝΕΛΟΠΗ

ΧΑΡΗΣ ΨΑΡΡΑΣ (1982)


Η ΚΙΡΚΗ ΠΗΝΕΛΟΠΗ

Θαλάσσης μάτια, κόμη εβένου
νυχθημερόν στο φως. Τριζόνια
σαν κάνεις σεξ τους ήχους κρένουν.
Πυρφόρα, ολόφωτα λαμπιόνια

φέγγουν και βλέπουν οι εκλεκτοί σου
τα κάλλη σου και την αγκάλη.
Σε πήρα εγώ για προσκεφάλι
κι ας μ’ αρρωσταίνει η λογική σου

να δίνεσαι σ’ όλον τον κόσμο.
Φιλώντας γεύομαι τον δυόσμο
στο στήθος σου που αναστατώνει

το πράο μου βλέμμα. Ξημερώνει
κι εγώ σε πήρα στο κατόπι,
Κίρκη, γλυκιά μου Πηνελόπη.



Από το βιβλίο: Χάρης Ψαρράς, «Η δόξα της ανεμελιάς», Κέδρος, Αθήνα 2008, σελ. 18.