CHARLES CROS (1842-1888)
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΝειρεύτηκα μεθύσια χίλια,
λευκούς λαιμούς, κόκκινα χείλια,
χρυσάφια, ασήμι, άδεια βασίλεια.
Θα την κοιτούσα μες στα μάτια.
Καβάλα σε δυό ατίθασα άτια
Θα παίρναμε έρμα μονοπάτια.
Μα εξομολόγηση καμιά
δεν μού ’μεινε, ούτε πεθυμιά.
Και μόνο η κόμη μου ασημιά.
Τις αδελφές ψυχές μου χάνω.
Τ’ αστέρια απλήσιαστα, κει πάνω.
Σκνίπα, σε μια άκρια θα πεθάνω.
Μετάφραση: Γ. Νίκας.
Από το βιβλίο: «Ξένοι Λυρικοί», μετάφραση Γ. Νίκας, Εκδόσεις Ποταμός, Αθήνα 2003, σελ. 170.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου