ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΡΕΒΕΔΟΥΡΑΚΗΣ
ΕΦΥΜΝΙΟ
Η λύπη σου είναι ένα ποίημα του δρόμου
σε ράφι αστού λακαριστό
άκοπο ελεγείο
ένα αστείο παρακμής
σε κάποιο μπαρ ώρα αιχμής
με ξώπλατα και τατουάζ ηθοποιός γκαρσόνα
είναι σκυλί που αλυχτά μες σε στρατώνα
η λύπη σου είναι ένα ποίημα του δρόμου
σταυρόλεξο σε κατάστρωμα, βιοσοφία τσέπης
σ’ ένα υγρό λιθόστρωτο αρχοντικός επαίτης
νυχτερινή περπατησιά, σύνορο της ματιάς σου
μιά μαγιάτικη πηγή να ξεδιψά η χαρά σου
Από το βιβλίο: Γιώργος Πρεβεδουράκης, «Στιγμιόγραφο» Πλανόδιον, Αθήνα 2011, σελ. 12.
Συγκινήθηκα ιδιαίτερα με το "σταυρόλεξο σε κατάστρωμα"...
ΑπάντησηΔιαγραφήAλλά δεν θα ήταν ακόμη πιό μεγάλη η συγκίνηση αν είχαμε να κάνουμε με "κατάστρωμα σε σταυρόλεξο", "τσέπη βιοσοφίας", "λιθόστρωτη υγρασία", etc.;
ΑπάντησηΔιαγραφή@ Μιχάλης Μυλωνάς: Αγαπητέ μου φίλε, κι εσύ είσαι όντως ο Μυλωνάς ή είσαι σαν τον Μυλωνά; Αλλά ό,τι και αν συμβαίνει, ομολογώ ότι συγκινήθηκα ιδιαίτερα από το διπλό σου σχόλιο. Πάντως, πας γυρεύοντας ν' ακούσεις κανα Δουμουχουρουντού...
ΑπάντησηΔιαγραφήΜην χρησιμοποιείτε το όνομά μου επί ματαίω!
ΑπάντησηΔιαγραφή@ Γιώργος Νταλάρας: Γιατί, Γιώργο μου; Μήπως πάγωσε η τσιμινιέρα ή επειδή η φαντασία σου τα φταίει; Εκτός κι αν στάζει το σακάκι σου, οπότε εν τάξει... ή Θα βρώ μουρμούρη μπαγλαμά ή θα μπω μ' εφτά νομά σ' ένα δωμά.
ΑπάντησηΔιαγραφή