ΜΕ ΚΟΚΚΙΝΑ ΧΑΜΟΓΕΛΑ

FEDERICO GARCÍA LORCA


[ΣΤΟΝ ΠΡΑΣΙΝΟ ΟΥΡΑΝΟ ΑΠΟ ΠΑΝΩ]

Στον πράσινο ουρανό από πάνω
αστέρι λάμπει πράσινο.
Μα θα χαθεί. Να κάνει τί άλλο,
αν δεν χαθεί, αχ, αγάπη μου;

Οι πύργοι όλοι ανακατεμένοι
με την ομίχλη την ψυχρή.
Μα πώς μπορούν και μάς κοιτάνε
απ’ τα παραθυράκια τους;

Θά ’ν’ πράσινα εκατό αστέρια
στον ουρανό τον πράσινο.
Πλην εκατό δεν βλέπω πύργους
στο χιόνι μέσα κάτασπρους.

Τί θέλει πια και ζωντανεύει
ετούτη ’δώ μου η αγωνία;
Και τί ζητάει ναν τη στολίσω
με κόκκινα χαμόγελα;



Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.