Μ' ΑΤΑΡΑΧΗ ΚΙ ΥΠΕΡΟΧΗ ΚΑΙ ΘΛΙΒΕΡΗ ΜΟΡΦΗ

JEAN MORÉAS (1856-1910)


ΤΟ ΔΕΝΤΡΟ

Μόνο στου κάμπου την ερμιά, στην αύρα, στον αγέρα
ορθό το δέντρο φαίνεται σα νά ’χει συλλογή·
τα φύλλα του σαλεύοντας ρίχνουνε κάθε μέρα
τον ήσκιο τους στη γη.

Πετώντας θά ’ρθουν τα πουλιά να κάτσουν στα κλαριά του·
είναι κοράκια και δειλές αγριοπεριστεριές,
το τρώει ο λειχήνας, ο άρρωστος κισσός ολόγυρά του
τυλίγεται προδοτικά με μπερδεψιές γερές.

Ο μανιασμένος άνεμος και τ’ άγριο αστροπελέκι
πόσες φορές του θέρισαν την αψηλή κορφή;
Νιώθοντας τα χτυπήματα του ξυλοκόπου στέκει
μ’ ατάραχη κι υπέροχη και θλιβερή μορφή.



Μετάφραση: Μήτσος Παπανικολάου.
Από το βιβλίο: Μήτσος Παπανικολάου, «Μεταφράσεις», β΄ έκδοση, Εκδόσεις Πρόσπερος, Αθήνα 1987, σελ. 67.