JORGE LUÍS BORGES
Ο ΝΟΤΟΣ
Από ’να δικό σου πάτιο εκοίταζα
τ’ αστέρια τα πανάρχαια
κι απ’ το πεζούλι του ίσκιου έβλεπα
τούτα τα φώτα τα διάσπαρτα
που η άγνοιά μου ούτε πώς τα λένε μού ’μαθε
ούτε σε αστερισμούς να τα διακρίνω,
κι άκουγα τον κύκλο του νερού
στο μυστικό πηγάδι μέσα,
το άρωμα του γιασεμιού και τ’ αγιοκλήματος,
τη σιωπή του πουλιού σαν κοιμότανε,
και την καμάρα στο αντρέ, την υγρασία –
αυτά τα πράγματα, το δίχως άλλο, είναι το ποίημα.
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου