Σε τούτη την πατρίδα τί γυρεύω, με μισθοφόρους και πραιτωριανούς, τη δόξα σου γονατιστός να ζητιανεύω, και να χτυπώ την πόρτα σου στους ουρανούς.
Σαν ψίχουλα είναι τούτα τα στιχάκια, από συμπόσια και ξενύχτια ποιητών, τα ψυθιρίζουν οι χαφιέδες στα σοκάκια, εκεί που πάω σαν το ψάρι να πιαστώ.
Κινήσαμε για μακρινό ταξίδι κι η νύχτα φαρμακώνει τα φιλιά ποιός κόσμος μας κρατάει και ποιό σανίδι απόψε που δικάζουν τον Πλουμπίδη οι λύκοι αγκαλιά με τα σκυλιά.
Σε τούτη την πατρίδα τί γυρεύω, με μισθοφόρους και πραιτωριανούς.
Α Θ Α Ν Α Τ Ο Σ !!!
ΑπάντησηΔιαγραφή