ΕΚ ΤΩΝ ΠΡΟΤΕΡΩΝ

ROBERT DESNOS


ΓΙΑ ΤΟ ΧΑΤΗΡΙ ΤΗΣ ΝΥΧΤΑΣ

Να γλιστρώ μες στον ίσκιο σου για το χατήρι της νύχτας.
Ν’ ακολουθώ τα βήματά σου, τον ίσκιο σου ν’ ακολουθώ
   στο παράθυρο.
Ο ίσκιος τούτος στο παράθυρο είσ’ εσύ, δεν είν’ άλλη,  ε σ ύ  είσαι.
Μην ανοίγεις τούτο το παράθυρο – πίσω απ’ τις κουρτίνες του
   σαλεύεις, κινείσαι.
Κλείσε τα μάτια.
Να σ’ τα σφαλίσω θά ’θελα με τα χείλη μου.
Μα ανοίγει το παράθυρο και ο άνεμος, ο άνεμος που
   τρεμοπαίζει παράξενα τη φλόγα και τη σημαία, μου
    ντύνει τη φυγή με το παλτό σου
Ανοίγει το παράθυρο: δεν είσαι εσύ.
Αυτό εγώ το εγνώριζα καλά εκ των προτέρων.




Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.