ΑΝΤΙΠΕΡΑ ΤΑ ΧΑΗ ΚΙ ΕΓΩ ΤΟ ΣΕΙΣΤΡΟ

ΕΚΤΩΡ ΚΑΚΝΑΒΑΤΟΣ


ΑΝΑΣΚΑΦΗ

Η λέξη Κέα κατάγαυζε το πέλαγο.
Ο τάφος θολωτός. Η λέξη Κέα.
Αλειμμένος λάδι επικούρειος
νυν λιθάνθρακας
φώταε ακόμα ίσα που να βλέπει
που να μη μιλεί
να λιώνει.
Το δαχτυλίδι άφαντο.
Δυό ελληνιστικά εικοσιτετράωρα
τα τελευταία του Αμύντα
λίγα κτερίσματα όχι σπάνια
και κάτι κρύσταλλοι ουρικού οξέος
μια φιάλη, υπογραφή Δομέτιος·

δε λέγεται η λύπη των αξίνων...


Ω ποίηση κεραμουργία με φωνήεντα
έφευγες σφαίρα στον αυτοκινητόδρομο
πιο πολύ αιώρα ή Σέριφος
αντίπερα τα χάη κι εγώ το σείστρο.

            (1973)



Από την ποιητική συλλογή «Διήγηση» (1974).
Από το βιβλίο: Έκτωρ Κακναβάτος, «Ποιήματα 1943-1987», Εκδόσεις Άγρα, Αθήνα 2010, σελ. 182.