ΤΟ ΤΑΝΓΚΟ ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΤΟΥ ΤΑΝΓΚΟ

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΕΝΤΡΩΤΗΣ


ΤΟ ΤΑΝΓΚΟ ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΤΟΥ ΤΑΝΓΚΟ

Τις μέσες σπάζουν, λες ελαστικοί καθρέφτες,
και λάθρα γίνονται είδωλα θρυμματισμένα
στα χέρια των αντρών τους που ’ν’ μικρά γεράκια
και ξεφυσάνε ορμές στο πάλκο του αλμασέν.

Τα πόδια τους κλωτσούν τους εκκρεμείς ανέμους
και τρίγωνα ορθογώνια υψώνονται με κρέμες
πυθαγορείου θεωρήματος, κι είν’ σάρκες
δυνάμει αγγέλων υποτείνουσες παλμούς.

Δονούν τα οχτάρια του χορού σαν τα λοστάρια
που κρύβονται σε τσέρκια μέσα εν συμπτύξει
σαν μιά μιλόνγκα που πάει να χιμίξει πέρα,
πιο πέρα απ’ όσο ήδη πάνε τα αιλουροειδή.

Στο τέλος θα μονιάσει στα πλεκτά τους σκέλη
το φίδι που εναβρύνεται άγρυπνο στο τάνγκο
και στην αργή υγρασία φιλάργυρο θα βιώσει
πώς στίλβουν οι αύρες των αβρών τους θησαυρών.