ΑΔΙΑΚΟΠΗ ΠΡΟΓΥΜΝΑΣΗ

ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ


ΑΔΙΑΚΟΠΗ ΠΡΟΓΥΜΝΑΣΗ

Αυτό που ειπώθηκε και δεν ακούστηκε· τ’ άλλο
δοσμένο της σιωπής, λησμονημένο, μακρυσμένο
μέσα στην ιστορία ενός τρίτου, σε μιάν αποξένωση
κρούοντας πότε πότε μια φλέβα, ενώ κοιτάζεις κάτω
μιάν ήσυχη θάλασσα ανεξίθρησκη από αδιαφορία
και τις φραγκοσυκιές σφηνωμένες στα βράχια.
Τότε η κραυγή του πουλιού πάνω απ’ τα τείχη
είναι η αρχαία ειδοποίηση πάντοτε η ίδια·
κι ο φύλακας που τίποτα δεν έχει πια να φρουρήσει
βηματίζει σ’ ένα στενό σανίδι πάνω απ’ τη στέρνα,
εκεί που ’χαν πνίξει τους ήρωες και τους αιχμαλώτους,
σαν να γυμνάζεται άσκοπα για σκοινοβάτης
αλλάζοντας τ’ όπλο του με μια κίτρινη ομπρέλα.



                Ναύπλιο, 2.ΙV.72


Από την ποιητική συλλογή «Υπόκωφα» (1972).
Από το βιβλίο: Γιάννης Ρίτσος, «Ποιήματα», τ. ΙΑ΄, Κέδρος Αθήνα 1993, σελ. 23.