ΟΛΟΡΘΙΟΣ

ΝΙΚΟΣ ΚΑΡΟΥΖΟΣ


Ο ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΘΑΝΑΤΟΣ

Homo erectus απόμακρη αφετηρία της Ιλιάδας
  δεν ήτανε καλύτερα να ρεμβάζεις με τα τέσσερα;
Δε σού ’φτανε το αηδόνι να εκκλησιάζεται
  στους αφροδίσιους κλάδους των δέντρων;
Τί διάολο την ήθελες την έκλυτη Ωδή του ποιητή
  στα σωθικά του τα πικρά τα αιματοτσακισμένα;
Τώρα τη χάνεις δυό φορές την ομορφιά
  σ’ ένα φριχτό ξερίζωμα ουρλιάζοντας ζωή και τέχνη.
Αχ μάνα μου τί κατρακύλισμα στο μεγαλείο...
  Θά ’τανε η άγρια στύση στοχάζομαι
που σού ’δωσε ω homo erectus την αίσθηση
  να σηκωθείς ολόρθιος σ’ αυτό τον κόσμο.



Από την ποιητική συλλογή «Αναμνηστική λήθη» (1982).
Από το βιβλίο: Νίκος Καρούζος, «Τα ποιήματα», τόμος Β΄, Ίκαρος, Αθήνα 1994, σελ. 280.