Ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΨΑΡΙΑΝΟΣ ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ ΚΩΣΤΑ ΒΑΡΝΑΛΗ ΚΑΙ ΝΙΚΟ ΜΑΜΑΓΚΑΚΗ

Ειδική ανάρτησή μου στο γιουτιούμπ αφιερωμένη στον Χρήστο και στην Αναστασία.

Ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΨΑΡΙΑΝΟΣ ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ ΚΩΣΤΑ ΒΑΡΝΑΛΗ ΚΑΙ ΝΙΚΟ ΜΑΜΑΓΚΑΚΗ


ΣΚΛΑΒΟΙ ΠΟΛΙΟΡΚΗΜΕΝΟΙ
(Πρόλογος)

Πάλι μεθυσμένος είσαι, δυόμιση ώρα της νυχτός.
Kι αν τα γόνατά σου τρέμαν, εκρατιόσουνα στητός
μπρος στο κάθε τραπεζάκι. "Γεια σου, Kωνσταντή βαρβάτε"!
― Kαλησπερούδια αφεντικά, πώς τα καλοπερνάτε;

Ένας σού ’δινε ποτήρι κι άλλος σού ’δινεν ελιά.
Έτσι πέρασες γραμμή της γειτονιάς τα καπελιά.
Kι αν σε πείραζε κανένας, -αχ, εκείνος ο Tριβέλας!-
έκανες πως δεν ένιωθες και πάντα εγλυκογέλας.

Xτες και σήμερα ίδια κι όμοια, χρόνια μπρος, χρόνια μετά...
H ύπαρξή σου σε σκοτάδια όλο πηχτότερα βουτά.
Tάχα η θέλησή σου λίγη, τάχα ο πόνος σου μεγάλος;
Aχ, πού ’σαι, νιότη, πού ’δειχνες πως θα γινόμουν άλλος!