ΚΛΙΜΑΚΕΣ ΗΧΩΝ

Δ.Π. ΠΑΠΑΔΙΤΣΑΣ


ΠΕΡΙΦΛΕΓΗ ΜΑΡΤΥΡΙΑ

Αγροί σαπφείρων, τρέμουν ιχθύς, επαίτες οργισμένοι
άγνωστες των ρυτίδων οι αργότατες ελλάμψεις
τας ουρανίους πτήσεις
τας μιμούνται

Τα πλήθη των σειρήνων και των αγέριδων οι νύμφες
κλίμακες ήχων, μόνον
όταν η θύρα κλείεται με πάταγο γεμίζει
το παν σαπφείρους
           σμήνη
Στήλη φωτός η νύχτα των ωρών της
την άφατη σαγήνη της εισπνέουν
ευώδεις ύπνοι

Της διανοίας ο ύπνος δεν έχει ευθείες, φεύγει
ελικοειδώς μιμείται τη δίνη της ανοίξεως
και μέσα σε ψιθύρους βρίσκει την ευωδία
της απωλείας χυμένη

Μόνον από των ήχων
περιφλεγείς οι κρύπτες αφυπνίζουν
εύοσμα ξύλα, τριήρεις
αμνημονεύτων νήσων.


           1968


Από το βιβλίο: Δ.Π. Παπαδίτσας, «Εναντιοδρομία», Οι Εκδόσεις των Φίλων, Αθήνα 1977, σελ. 9.