ΕΓΡΑΦΕ Ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΠΕΝΗΝΤΑΕΝΑ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΙΟ ΗΤΑΝ ΤΟ ΖΗΤΗΜΑ

ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ


ΑΥΤΟ ΗΤΑΝ ΤΟ ΖΗΤΗΜΑ

Δεν ήξερε πού να πάει, τί να κάνει. Τον κύκλωνε το άδειο.
Η αμηχανία του σκόνταφτε στους τέσσερις τοίχους.
Μιά μύγα ήταν πιασμένη στο δίχτυ του βόμβου της.
Μια αράχνη κατέβαινε επίσημα πιασμένη απ’ τον σπάγκο
  του σάλιου της.
Πιάστηκε τότε κι αυτός από ’να στίχο και κατέβαινε
  αμίλητος,
χαρούμενος απ’ την κάθετη αυτή ισορροπία
  της καταβύθισης,
σίγουρος πως, όποια στιγμή, θα μπορούσε ν’ ανέβει
και μάλιστα ακόμη πιο ψηλά από κει που ξεκίνησε.
Όμως το ζήτημα δεν ήταν αυτό. Το ζήτημα ήταν
Αν το σκοινί του στίχου του άντεχε για ν’ ανεβάσει
  κι έναν άλλο.


       Βουκουρέστι, 18.XII.1959



Από τη συλλογή ποιημάτων: «Ένας πίνακας με μικρές πινελιές» (1959).
Από το βιβλίο: Γιάννης Ρίτσος, «Ποιήματα», τ. Θ΄, Κέδρος, Αθήνα 1989, σελ. 74.