Ο ΚΟΥΡΕΑΣ

ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ


ΧΕΙΜΕΡΙΝΗ ΕΙΚΟΝΑ

Σύννεφα, νοτισμένες στέγες, γυμνωμένα δέντρα. Το κουρείο,
με τις δυό γέρικες φωτισμένες βιτρίνες του, χαμένο
πίσω απ’ το χρόνο. Αυτοί που κάθονται στις πολυθρόνες
έχουν αφεθεί σ’ ένα αλλού. Ο κουρέας φοράει
μιά μακριάν άσπρη μπλούζα. Στα μανίκια του
έχουν κολλήσει οι τρίχες από άγνωστα κεφάλια
σαν ανεπαίσθητα καρφιά για ασήμαντες σταυρώσεις.
Κρατάει ένα μακρύ ξυράφι ξυρίζοντας πρόσωπα απόντα,
πρόσωπα ωχρά, κουρασμένα, που υποδύονται τους νεκρούς
για να διαφύγουν την προσοχή του θανάτου. Κι ο θάνατος
αισθάνθηκε απατημένος κι άχρηστος. Ο κουρέας
τίναξε την πετσέτα του κι άρχισε να χιονίζει.


                     Πράγα, 8.Ι.60



Από τη συλλογή: «Χρωματικές λεπτομέρειες» (1960).
Από το βιβλίο: Γιάννης Ρίτσος: «Ποιήματα», τ. Θ΄, Κέδρος, Αθήνα 1989, σελ. 79.