ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΣΚΕΥΟΣ

FRANCISCO DE QUEVEDO


Ο ΠΟΙΗΤΗΣ ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ ΣΤΗ ΛΙΣΗ ΤΟ ΠΡΩΤΟ-ΠΡΩΤΟΝ ΑΝΘΟΣ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ

Αυτό είναι, ιδού, το πρώτο-πρώτον άνθος, Λίσι,
που πριν κι από την πρώτη ζέστη βγήκε ακόμα
με φύλλα ολόφρεσκα, και πνίγηκε στο χρώμα,
σα ζήτησε στη ρεματιά να καζαντήσει.

Την άνοιξη είχε εντός του το άνθος μελετήσει,
σαν τό ’λουσαν αχτίδες από του ήλιου το όμμα,
κι εγίνηκεν οργανισμός, που ζει στο χώμα,
και σκεύος, που ψυχές κοσμεί στη λίγη ζήση.

Εκ γενετής προώρισται να ζήσει λίγο·
κάτι ώρες οι ουρανοί τού όρισαν περιθώριο
για να χαρεί απ’ τη γέννηση ώς και τη θανή του.

Γι’ αυτό στην κόψη σου ας ανθίσει, και στον τρύγο
τους μην το στύψουν οι καιροί, όσο στη μεθόριο
του εφήμερου και του αιώνιου θα ζει η αυγή του.



Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.