ΚΑΙ ΑΛΛΗ ΑΚΡΟΣΤΙΧΙΔΑ: ΑΜΑΛΙΑ

ΥΑΚΙΝΘΟΣ (= ΑΝΔΡΕΑΣ ΜΑΡΤΖΩΚΗΣ) ΠΡΟΣ ΣΕ

Ακροστιχίδα μη ζητείς
Γιατί ο φτωχός ζηλεύω
Να ιδεί άλλο μάτι τ΄όνομα
Που μυστικά λατρεύω.

Μήπως τα θεία τα γράμματα,
Οπού το σχηματίζουν,
Είν’ αρκετά για να πλεχθούν
Μ’ εκείνα που σου αξίζουν;

Άνθους πως μοιάζεις, να σου πω;
Πλήν άνθος είσαι μόνη.
Να γράψω για τα στήθη σου;
Σου τα φθονεί το χιόνι.

Λαμπρό να ειπώ το μέτωπο,
Ενώ είσαι σύ φεγγάρι;
Να ειπώ το δάκρυ σου δροσιά,
Που ’ναι μαργαριτάρι;

Ίχνος δε βλέπω ανθρώπινο,
Σ’ εσέ βασίλισσά μου
Πόχεις εμέ για σκλάβο σου
Και θρόνο την καρδιά μου.

Αλλά τί βλέπω;... Όσο κλειστά
Κι αν έμειναν τα χείλη,
Μου επρόδωσε το μυστικό
Το αστόχαστο κονδύλι!



Δημοσιεύθηκε στο περιοδικό «Ζακύνθιος Ανθών», Τόμ. 1, Αρ. 4 (1874), σελ. 114.