ΤΟΥ ΛΙΜΑΝΙΟΥ

ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ


ΤΟΥ ΛΙΜΑΝΙΟΥ

Νυχτερινό λιμάνι σιωπηλό, ερημωμένο.
Μαύρα, αραγμένα καΐκια, δίχως φώτα.
Μια μυρωδιά από πανάρχαιο, μουσκεμένο ξύλο,
από σκοινί και σίδερο. Μέσ’ από κάποιο αμπάρι
τινάχτηκαν θεοσκότεινες φωνές. Κι αμέσως
άναψε ο προβολέας του Τελωνείου. Στ΄άσπρο φέγγος
φάνηκαν πάνω στο κατάστρωμα οι δύο θερμαστές
να κουβαλούν ένα γυμνό, μαχαιρωμένο παλικάρι.


Σάμος, 28.VII.64



Από την ποιητική συλλογή «Επαναλήψεις, Α΄».
Από το βιβλίο: Γιάννης Ρίτσος, «Ποιήματα», τ. Ι΄, Κέδρος, Αθήνα 1989, σελ. 19.