GEORG TRAKL (1887-1914)
DER TAU DES FRÜHLINGSDer Tau des Frühlings, der von dunklen Zweigen
Niederfällt, es kommt die Nacht
Mit Sternenstrahlen, da des Lichtes du vergessen.
Unter dem Dornenbogen lagst du und es grub der Stachel
Sich tief in den kristallenen Leib
Daß feuriger sich die Seele der Nacht vermähle.
Es hat mit Sternen sich die Braut geziert,
Die reine Myrthe
Die sich über des Toten anbetendes Antlitz neigt.
Blühender Schauer voll
Umfängt dich endlich der blaue Mantel der Herrin.
Το υλικό της ανάρτησης μάς το έστειλε η εικονιζόμενη φίλη του ιστολογίου κ. Elizabeth Hurley.
Πολύ ωραίο ποίημα. Χάρι στο Τρακλ, αλλά και στον Ρίλκε, αποφάσισα κάποτε να μάθω γερμανικά. Δεν μετάνιωσα.
ΑπάντησηΔιαγραφή@ Αθηνά Παπαγεωργίου: Ευχαριστώ για την επίσκεψη. Καλημέρα.
ΑπάντησηΔιαγραφή