ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΝΙΚΟΣ ΞΥΛΟΥΡΗΣ
ΣΕ ΨΗΛΟ ΒΟΥΝΟ
Σε ψηλό βουνό,
σε ριζιμιό χαράκι,
κάθεται ν-αϊτός
βρεμένος, χιονισμένος
ο καημένος και παρακαλεί
τον ήλιο ν' ανατείλει:
Ήλιε ανάτειλε-ήλιε ανάτειλε.
Ήλιε λάμψε και δώσ’ μου
για να λυώσουνε
τα χιόνια απ’ τα φτερά μου
και τα κρούσταλλα
από τ' ακράνυχά μου.
Ήλιε ανάτειλε-ήλιε ανάτειλε.
ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΝΙΚΟΣ ΞΥΛΟΥΡΗΣ
ΧΙΛΙΑ ΜΥΡΙΑ ΚΥΜΑΤΑ
Χίλια μύρια κύματα μακριά τ' Αϊβαλί
Μέρες της αρμύρας κι ο ήλιος πάντα εκεί
με τα μακεδονίτικα πουλιά και τ' αρμενάκια
που ελοξοδρόμησαν και χάσανε την Μπαρμπαριά
Πότε παραμονεύοντας τον πόρφυρα
το μαύρο ψάρι έρχεται φεύγει
μικραίνουν οι κύκλοι του
Χίλια μύρια κύματα μακριά τ' Αϊβαλί
Μεγάλωσαν τα γένια μας η ψυχή μας αλλιώτεψε
αγριεμένο το σκυλί γαβγίζει τη φωνή του
βοήθα καλέ μου μη φαγωθούμε μεταξύ μας
Χίλια μύρια κύματα μακριά τ' Αϊβαλί
Ώρες ώρες μερεύουμε με τη χορδή της λύρας
δεμένος πισθάγκωνα στο μεσιανό κατάρτι
ο Χιώτης ο τυφλός τραγουδιστής βραχνός προφήτης
μασώντας τη μαστίχα του παινεύει την Ελένη
κι άλλοτε τη Τζαβέλαινα τραβάει στο χορό
Χίλια μύρια κύματα μακριά τ' Αϊβαλί
ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΝΙΚΟΣ ΞΥΛΟΥΡΗΣ
ΦΙΛΕΝΤΕΜ
Ε μια παντρεμένη αγαπώ
Θεός να την φωτίσει μωρό μου,
μια παντρεμένη αγαπώ
Θεός να την φωτίσει μωρό μου.
Τον άντρα της ν' απαρνηθεί
κι εμένα ν' αγαπήσει,
τον άντρα της ν' απαρνηθεί
κι εμένα ν' αγαπήσει.
Φιλεντέμ, φιλεντέμ, φιλεντέμ,
φιλεντέμ, φιλεντέμ, ω κι αμάν-αμάν,
φιλεντέμ, φιλεντέμ, φιλεντέμ,
φιλεντέμ, φιλεντέμ, ω κι αμάν-αμάν.
ʼσπρα ρόδα στην αυλή σου,
πώς κοιμάσαι μοναχή σου;
Πώς κοιμάσαι μοναχή σου;
ʼσπρα ρόδα στην αυλή σου.
Φιλεντέμ, φιλεντέμ, φιλεντέμ,
φιλεντέμ, φιλεντέμ, ω κι αμάν-αμάν,
φιλεντέμ, φιλεντέμ, φιλεντέμ,
φιλεντέμ, φιλεντέμ, ω κι αμάν-αμάν.
Ω μια παντρεμένη αγαπώ
έχει και δυο παιδάκια γιάλα-γιάλα,
μια παντρεμένη αγαπώ
έχει και δυο παιδάκια γιάλα-γιάλα.
Το 'να θα στέλνω για νερό
τ' άλλο για ξυλαράκια,
το 'να θα στέλνω για νερό
τ' άλλο για ξυλαράκια.
Φιλεντέμ, φιλεντέμ, φιλεντέμ,
φιλεντέμ, φιλεντέμ, ω κι αμάν-αμάν,
φιλεντέμ, φιλεντέμ, φιλεντέμ,
φιλεντέμ, φιλεντέμ, ω κι αμάν-αμάν.
Άσπρα ρόδα και μεγάλα,
βρε πώς κοιμάσαι δίχως άντρα;
Πώς κοιμάσαι δίχως άντρα;
άσπρα ρόδα και μεγάλα.
Φιλεντέμ, φιλεντέμ, φιλεντέμ,
φιλεντέμ, φιλεντέμ, ω κι αμάν-αμάν,
φιλεντέμ, φιλεντέμ, φιλεντέμ,
φιλεντέμ, φιλεντέμ, ω κι αμάν-αμάν.
Φιλεντέμ, φιλεντέμ, φιλεντέμ,
φιλεντέμ, φιλεντέμ, ω κι αμάν-αμάν,
φιλεντέμ, φιλεντέμ, φιλεντέμ,
φιλεντέμ, φιλεντέμ, ω κι αμάν-αμάν.
Στίχοι: Κ.Χ. Μύρης.
Μουσική: Γιάννης Μαρκόπουλος
ΤΡΑΓΟΥΔΟΥΝ Ο ΝΙΚΟΣ ΞΥΛΟΥΡΗΣ ΚΑΙ Η ΤΖΕΝΗ ΚΑΡΕΖΗ
ΛΑΕ, ΜΗ ΣΦΙΞΕΙΣ ΑΛΛΟ ΤΟ ΖΩΝΑΡΙ
Μεγάλα νέα φέρνω από 'κει πάνω
περίμενε μια στάλα ν' ανασάνω
και να σκεφτώ αν πρέπει να γελάσω
να κλάψω, να φωνάξω, ή να σωπάσω
Οι βασιλιάδες φύγανε και πάνε
και στο λιμάνι τώρα, κάτω στο γιαλό
οι σύμμαχοι τους στέλνουν στο καλό
Καθώς τα μαγειρέψαν και τα φτιάξαν
από 'ξαρχής το λάκκο τους εσκάψαν
κι από κοντά οι μεγάλοι μας προστάτες
αγάλι-αγάλι εγίναν νεκροθάφτες
Και ποιος πληρώνει πάλι τα σπασμένα
και πώς να ξαναρχίσω πάλι απ' την αρχή
κι ας ήξερα τουλάχιστον γιατί
Το ριζικό μου ακόμα τι μου γράφει
το μελετάνε τρεις μηχανογράφοι
Θα μας το πουν γραφιάδες και παπάδες
με τούμπανα, παράτες και γιορτάδες
Το σύνταγμα βαστούν χωροφυλάκοι
και στο παλάτι μέσα οι παλατιανοί
προσμένουν κάτι νέο να φανεί
Στολίστηκαν οι ξένοι τραπεζίτες
ξυρίστηκαν οι Έλληνες μεσίτες
Εφτά ο τόκος πέντε το φτιασίδι
σαράντα με το λάδι και το ξύδι
Κι αυτός που πίστευε και καρτερούσε
βουβός φαρμακωμένος στέκει και θωρεί
τη λευτεριά που βγαίνει στο σφυρί
Λαέ, μη σφίξεις άλλο το ζωνάρι
μην έχεις πια την πείνα για καμάρι
Οι αγώνες που' χεις κάνει δεν 'φελάνε
το αίμα το χυμένο αν δεν ξοφλάνε
Λαέ, μη σφίξεις άλλο το ζωνάρι
η πείνα το καμάρι είναι του κιοτή
του σκλάβου που του μέλλει να θαφτεί
Στίχοι: Ιάκωβος Καμπανέλλης.
Μουσική: Σταύρος Ξαρχάκος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου