«ΜΕΝΑΝΔΡΟΣ»
[ΑΣΕ ΤΟ ΝΟΥ ΣΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΣΩΜΑ ΣΟΥ ΑΣΥΔΟΤΟ]
Άσε το νου σου και το σώμα σου ασύδοτο
να πλέουν σαν κλαδάκι μες το κύμα
και μη ζητάς στην ποίηση αντίδοτο
κι αν τύχει και το βρείς θα είναι κρίμα
Δεν είναι μέταλλο που αντέχει, ανοξείδωτο
στην ποίηση, το σώμα και το αίμα
είναι ένα γράμμα στους αιώνες ανεπίδοτο
κι ο παραλήπτης άγνωστος, σαν ψέμα
Είναι ένα πόμολο στην πόρτα μας αβίδωτο
γι’ αυτό κι η πόρτα μας δεν άνοιξε ακόμα
είναι η πόιηση πουκάμισο ακηλίδωτο
που ψάχνει αίμα ν' αποκτήσει λίγο χρώμα
Άσε το βλέμμα σου στην ποίηση ξεκλείδωτο
σαν αστραπή να μπούνε μέσα του οι ρίμες
κι αν είν’ το ποίημα σου λιγάκι αφτιασίδωτο
έτοιμες έχω των νυχιών μανόν και λίμες
Αρκεί το πνεύμα σου να μένει αρυτίδωτο
να μη ζαρώνει απ’ το πέρασμα του χρόνου
αρκεί να βλέπεις το κρυφό και το ανείδωτο
και να μην παίρνεις τη ζωή σου επί πόνου
Από το ιστολόγιο της Έλενας http://elenastagkouraki.blogspot.com/
Δεν ξέρω εγώ άλλο πουκάμισο
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπ' της Δηιάνειρας το δώρο
Σου φτιάχνω αν θες μια άβυσσο
για την πυρά της πείρας χώρο!
(Μια θαυμάστρια του Μενάνδρου)
Αααχ! Υπέροχος!
ΑπάντησηΔιαγραφήΘαυμάστρια κι εγώ σαν τον ανώνυμο... :))))
Να κάνω και λίγο διαφήμιση: Την Παρασκευή πρεμιέρα στην ΑΘΗΝΑΙΔΑ - ΣΚΗΝΗ ΖΩΗ ΛΑΣΚΑΡΗ για τον χορό των επίπλων, μονόλογος από το κείμενο "η ζωή μου στο Δρομοκαϊτειον" του Ρώμου Φιλύρα σε διασκευή Α.Π. Στο πρόγραμμα απόσπασμα από τον πρόλογο του επιμελητή Γιώργου Κεντρωτή στην έκδοση "ο θεατρίνος της ζωής" εκδόσεις Παπαϊωάννου. (μονοτονικό φυσικά)Άπαντες καλεσμένοι
ΑπάντησηΔιαγραφήΑντώνης
@Αντώνη:
ΑπάντησηΔιαγραφήΜόνο καλεσμένοι;
Και παρόντες(παρούσες)!
Θα τα πούμε στο θέατρο!
Ευχαριστούμε! Θα είμαι κι εγώ. Θα τα πούμε εκεί λοιπόν αγαπητοί...
ΑπάντησηΔιαγραφή