ΑΛΟΓΟ ΣΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΟΔΟ

ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΙΧΟΣ


Η ΠΟΙΗΣΗ, ΠΟΥ ΛΕΣ

Η ποίηση, αν με εννοείς, είναι άλογο στην εθνική οδό
πάντα εν κινδύνω και πάντα εξ αγχιστείας...
ποιός να θυμάται τους προλόγους πια του Παλαμά
τα αθώα ψελίσματα του γιού του Λέανδρου
τις απαντητικές επιστολές στα κοριτσάκια του Ελύτη
τον ποιητή δεκατριών χρονών που ανακάλυψε
στο Πουέρτο Ρίκο ο Χουάν Ραμόν Χιμένεθ
τις νεύσεις στα τσογλάνια αναγνώρισης
από το άγαλμα του Τάκη, Πί Σινόπουλου.

Κάποιος, ας πούμε Καρυωτάκης, πήρε μετάθεση
για Πρέβεζα, ενώ εμείς τυπώνουμε ένα μέρος
απ' το προικώο της μάνας μας, τη σύνταξη,
ή του υπουργείου πολιτισμού την επιδότηση...

Γιατί η ποίηση είναι άλογο στην εθνική οδό
λυτό να σκάει μύτη όποτε γουστάρει
πάντα εν κινδύνω κι όχι με χειροτονία
εξ αγχιστείας πάντα και σε πείσμα όλων μας.