JORGE LUÍS BORGES
Ο ΕΡΩΤΕΥΜΕΝΟΣ
Σεντέφια και όργανα και ρόδα και σελήνες·
λαμπτήρες και του Ντύρερ τη γραμμή· κι εννέα α-
ριθμούς, μαζί και το άστατο μηδέν, ωραία
να επινοήσω πρέπει στου μυαλού τις δίνες.
Να υποκριθώ ότι υπάρχουν και ότι πάντα υπήρξαν
Περσέπολις και Ρώμη, και πως κάποια σκόνη
Λεπτή τους μέτρησε τη μοίρα, πλην σηκώνει
των σιδηρών αιώνων βάρη, και δεν λήξαν!
Να βρώ στον νού τα όπλα, τη φωτιά και το αίμα
του έπους· στης θαλάσσης τον βυθό τις μόνες
δυνάμεις, που της γης μασάνε τους πυλώνες.
Να σκέφτομαι ότι εδώ υπάρχουν και άλλοι. Ψέμα.
Ε σ ύ μονάχα υπάρχεις! Κι είσαι μέγα τέρας
και μέγας όλβος – νύχτα μου και φως της μέρας.
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.
Παραλλαγή του "Επιλόγου" του Μπόρχες:
ΑπάντησηΔιαγραφήΈνας άνθρωπος βάζει σκοπό της ζωής του να διηγηθεί τον κόσμο. Χρόνια ολόκληρα γεμίζει λευκές σελίδες με λέξεις...Λίγο πριν πεθάνει, ανακαλύπτει ότι αυτός ο υπομονετικός λαβύρινθος σχηματίζει την αυτοπροσωπογραφία του.
Υ.Γ. Και για να μην αφήσουμε και την όσφρηση παραπονεμένη: Κάθε μετάφρασή σας όζει κεντρωτίλα! Πριν να βάλετε το κλειδί σας στο ποίημα, σας μυριζόμαστε καλύτερα κι απ' τον Ντάγκλας!
Τα σέβη μας!
@ Lapsus digiti: Αν όντως είναι έτσι, τότε έχω απολαύσει τον μεγαλύτερο έπαινο (και ας νομίζουν μερικοί ότι πρόκειται περί ψόγου). Χαιρετώ σας, εκλεκτή κυρία.
ΑπάντησηΔιαγραφή