ΟΛΗ ΕΤΟΥΤΗ Η ΘΑΛΑΣΣΑ

IDEA VILARIÑO


ΜΕΣΗΜΕΡΙ

Διάφανοι οι αέρηδες, διάφανα όλα:
ο πέλεκυς του πρωινού,
τα λευκά όρη από γυαλί, τα πεπραγμένα των κυμάτων,
όλη ετούτη η θάλασσα, όλη ετούτη η θάλασσα
που εκπληρώνει το βαθύ της πεπρωμένο,
η θάλασσα η ακκιζόμενη, η θάλασσα
την ώρα ακριβώς ετούτη του μελιού, οπού το ένστικτο
σα νυσταγμένη βομβίζει μέλισσα...
Ήλιος, Έρωτας, κρίνα που ανοίξανε, μαρίνες,
ευαίσθητα ξανθά κλαριά και σάμπως κορμιά παντρύφερα,
κατάχλωμες αμμουδιές μακρόσυρτες, απέραντες.

Διάφανοι οι αέρηδες, διάφανες
οι φωνές, η σιωπή.
Στις όχθες του έρωτα, της θάλασσαςκαι του πρωιού,
πάνω στην άμμο την καυτή που τρέμει απ’ τη λευκότητα
καθένας μας εδώ είναι καρπός,
ένας που σιγά-σιγά τον θάνατό του ωριμάζει.



Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.