ΘΑΥΜΑΣΤΕΣ

VÍTĚZSLAV NEZVAL


ΚΟΠΕΛΛΕΣ ΠΟΥ ΚΑΘΑΡΙΖΟΥΝ ΠΑΡΑΘΥΡΑ

Κανόνισες ραντεβού μ’ ένα ποίημα
Στο κηπάριο της μπυραρίας όπου συνήθως πας και γράφεις
Και το βλέμμα σου υψώνοντας βλέπεις
Το ποίημα αυτό πως είν’ ένα ζευγάρι γάμπες
Δυό γάμπες σαν το γλωσσίδι της καμπάνας
Κάτω από ’να φόρεμα που παίζει με τον άνεμο
Και που όλο σου γνέφει τώρα σε καλεί
Λαίμαργα τη μπύρα σου να κατεβάσεις μονορούφι
Κι ας τρέξουν κι απ’ το στόμα σου σα σάλια
Κάμποσες σταγόνες έξω
Κι έπειτα δρομαίως ν’ ανεβείς την ανεμόσκαλα
Της όμορφης κοπέλλας που σου δείχνεται
Να φας και να χορτάσεις απ’ αυτήν
Στα μάτια μπρος όλου εκειδά του δρόμου
Να χορτάσετε καλά κι οι δυό σας
Και εκείνη και εσύ
Με τον αιώνιο πόθο σου να θρέψεις
Γυναίκες θαυμαστές με θαυμαστές λαγόνες
Μ’ εκείνη τη θαυμαστή τους ικανότητα
Ν’ ανοίγουν πάντοτε διάπλατα το είναι τους
Σ’ όλα τα παράθυρα όλων των δρόμων
Του κόσμου ολόκληρου.



Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.