ΜΕ ΑΒΡΟ ΠΟΔΑΡΙ

FRANCESCO PETRARCA


ΓΙΑ ΝΑ ΓΛΥΤΩΣΩ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ΚΙ ΑΠΟ ΕΜΕ, ΣΤΑ ΞΕΝΑ

Για να γλυτώσω από τους άλλους κι από εμέ, στα ξένα
και τα γλυκά αλσοκαταφύγια της Βαλκιούζας πήγα·
λυγμούς η χλόη από τα μάτια μου συνέχεια ετρύγα,
κι οι στεναγμοί μου εσπάγαν του αγέρος τον υμένα.

Φορές –ω, πόσες;!– μόνος και με στήθη φοβισμένα
σε τόπους σκοτεινούς και μαύρους βγήκα, κάτι λίγα
ζητώντας ψίχουλα χαράς, μα η πίστη μου όλο ελύγα:
Αυτός που την Κυρά μου επήρε, εδώ να ρθεί, κι εμένα

μαζί να πάρει! Τωραδά την είδα νά ’χει χάρη,
σαν νύμφη ή σαν θεά, και στου Σόργα μέσα νά ’χει γείρει
τα ολόδροδρσα νερά ν’ αναπαυθεί, και στο χορτάρι

το πράσινο τα λούλουδα ή τη σκόρπια γύρω γύρη
σα ζωντανή γυναίκα να πατά με αβρό ποδάρι,
μηνώντας μου, ωιμέ, ω, πόσο με λυπάται και με οικτείρει.



Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.