ΤΟ ΠΑΡΑΞΕΝΟ ΠΟΙΗΜΑ

ΣΤΕΛΙΟΣ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ


ΟΙ ΜΥΘΟΓΡΑΦΟΙ

Έμενα τότε στο πιο σκοτεινό διαμέρισμα
του ποιήματος – και για να μην παρεξηγηθώ –
εννοώ το παράξενο ποίημα
που δεν έγραψα ακόμα·
τα βράδυα έρχονταν απρόσμενα,
οι φίλοι μου οι ταξιδεμένοι,
ανάμεσα σ’ αυτούς
κι ο Οδυσσέας.
Φορούσε πάντοτε ένα
ξεφτισμένο ένδυμα – δεν σκέφτηκα ποτέ μου
το γιατί – ριχνότανε λοιπόν
απογοητευμένος
σε μια πολυθρόνα κι άρχιζε να καπνίζει
με μανία το τσιγάρο του.
Γιατί να με βασανίζεις
τις νύχτες – μου έλεγε – μ’ αυτές τις φανταστικές
ιστορίες σου,
άσε επιτέλους να ζήσω κι
εγώ,
τη δική μου ζωή την αληθινή.
Όσο για μένα βέβαια, καθόλου δεν
τον άκουγα· σαν μαγεμένος του μιλούσα
για τον Τένυσσον, τον Τζόυς, τον Καβάφη.
Μη με μπερδεύεις άλλο με τους μυθογράφους – μου
έλεγε –
αυτοί μου καταστρέψαν τη ζωή.



Από το βιβλίο: Στέλιος Καραγιάννης, «Η έκπληξη της κάθε μέρας», 1992.