ΣΤΗΝ ΑΚΡΟΓΙΑΛΙΑ

ΝΙΚΟΣ Γ. ΚΑΜΠΑΣ


ΘΑ ΒΡΑΧΟΥΜΕ

Κάθε μέρα η ομιλία στην αγάπη τριγυρνά,
μα το «σ' αγαπώ» σαν βλέπης να κρεμιέται πια στο στόμα,
πιάνομε τα γέλια, τρέμει, κοκκινίζω και ξανά
αύριο τα ίδια ακόμα.

Όταν παίζουν στ' ακρογυάλι είδατε μικρά παιδιά;
Τρέχουν και το κύμα, μέσα που τραβιέται, κυνηγούνε.
Κάνει να γυρίσει πίσω; Έξω εις την αμμουδιά,
όσο τέλος... να βραχούνε.

Με το κύμα της αγάπης έτσι παίζομε τρελά·
αν πιο μέσα πνίγωντ' άλλοι, στ' ακρογυάλι εμείς γελούμε·
ώς την ώρα καλά πάει το παιχνίδι μας, αλλά,
μη σας μέλη... θα βραχούμε.