Η ΔΟΞΑ ΤΩΝ ΦΛΟΓΩΝ

Η ανάρτηση αφιερώνεται στην πιστή φίλη του ιστολογίου lapsus digiti.

FRANCISCO DE QUEVEDO


ΘΡΗΝΟΣ ΕΡΩΤΙΚΟΣ ΚΑΙ ΤΕΛΙΚΗ ΕΚΦΡΑΣΗ ΤΩΝ ΑΙΣΘΗΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΕΡΑΣΤΗ

Δεν με λυπεί που θα πεθάνω· και να κλείσω
τη ζωή μου δεν αρνούμαι· κι ούτε έχω ζητήσει
να μ’ αγνοήσει ο θάνατος, που μες στη ζήση
γεννήθηκε, τους πόνους του έρωτα να ζήσω.

Λυπάμαι, αφού ακατοίκητο πρέπει ν’ αφήσω
το σώμα μου, που πνεύμα ερωτικό έχει ντύσει,
και την καρδιά έρημη, όπου έχει εγκαταστήσει
θρόνο ο Έρως πύρινο, για να τον προσκυνήσω.

Τις φλόγες μου το αιώνιο πυρ μού προσπορίζει
και η ιστορία μιάς μακράς αδημονίας
που μόνο ο τρυφερός μου θρήνος τη γνωρίζει.

Τί μαύρη κόλαση, αχ (ο νους μου ο τολμητίας...)
η δόξα σου είναι, Λίσι (... πάντα μου θυμίζει):
οι φλόγες μου είναι η δόξα σ ο υ – και της κακίας.



Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.