ΑΠΕΒΙΩΣΕ Ο ΤΑΤΣΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΔΗΣ

ΔΙΕΥΘΥΝΕΙ Ο ΤΑΤΣΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΔΗΣ (1928-2009)

GIOACCHINO ROSSINI: "IL BARBIERE DI SIVIGLIA", OUVERTURE

ΩΔΕΙΟΝ ΑΘΗΝΩΝ
ΜΑΘΗΤΙΚΗ ΣΥΜΦΩΝΙΚΗ ΟΡΧΗΣΤΡΑ
ΣΥΝΑΥΛΙΑ ΣΤΟ "ΠΑΛΛΑΣ"
Κυριακή, 17 Ιανουαρίου 1993



***********************




Αντιγράφω από την σημερινή "ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ":

ΣΙΓΗΣΕ ΤΟ ΑΡΙΣΤΕΡΟ ΒΙΟΛΙ

Βιρτουόζος βιολονίστας, αρχιμουσικός, αλλά και φωτισμένος παιδαγωγός, ο Τάτσης Αποστολίδης, που πέθανε προχθές στα 81 χρόνια του, ήταν μια ολοκληρωμένη μουσική προσωπικότητα.

Η μουσική ήταν στο επίκεντρο της ζωής του από τότε που, παιδάκι στα Γιάννενα, άκουσε για πρώτη φορά την 9η του Μπετόβεν στο ραδιόφωνο. Πολύ αργότερα, στα μικρά αυτοβιογραφικά του κείμενα που συγκεντρώθηκαν στον τόμο «Δεκαπέντε ιστορίες και μια βόλτα με ποδήλατο» («Κέδρος»), έγραφε: «Στη μουσική, εκείνος ο χρόνος -και όλος ο χρόνος- γίνεται ήχος. Οι λέξεις ίσως κρατάνε για λίγο την ηχώ».

Γεννημένος στα Καλουτά Ιωαννίνων το 1928, ήταν γιος ενός ιδεολόγου γιατρού της Αριστεράς, του Πέτρου Αποστολίδη (το πρώτο μέρος από τα δίτομα απομνημονεύματα «Οσα Θυμάμαι» του πατέρα του είχε τιμηθεί το '83 με το βραβείο Ιπεχτσί). Αλλωστε, και ο ίδιος ο Τάτσης Αποστολίδης ήταν από τα πιο δραστήρια μέλη της ΕΠΟΝ στα Γιάννενα.

Στο Ωδείο της πόλης του ξεκίνησε να σπουδάζει βιολί. Και συνέχισε τις σπουδές του (1948-1954) στο Ωδείο Αθηνών στην τάξη του Γιώργου Λυκούδη, απ' όπου αποφοίτησε παίρνοντας άριστα και το Α' βραβείο. Ενδιαμέσως, το 1952, είχε ιδρύσει το «Ελληνικό Κουαρτέτο Γ. Λυκούδης».

Το 1957 έφυγε για τη Γαλλία, όπου έμεινε για τα επόμενα τρία χρόνια, σπουδάζοντας στο Παρίσι και στη Διεθνή Μουσική Ακαδημία της Νίκαιας με κρατική υποτροφία δίπλα στον παιδαγωγό Ζορζ Σέρινγκ και στον βιολονίστα Χένρικ Σέρινγκ. Οταν επέστρεψε στην Ελλάδα, εργάστηκε ως εξάρχων με τη Συμφωνία της ΕΡΤ, την ΚΟΑ και την ΚΟΘ και συνεργάστηκε ως σολίστ με περίφημες ορχήστρες του εξωτερικού όπως αυτήν του Ζάλτσμπουργκ ή τη Φιλαρμόνια Ουγγάρικα. Παράλληλα έκανε εμφανίσεις με το Ελληνικό Κουαρτέτο.

Καθηγητής στις τάξεις βιολιού, μουσικής δωματίου και ορχήστρας του Ωδείου Αθηνών, περίπου από την εποχή που γύρισε απ' το Παρίσι, είχε μαθητές περίφημους σήμερα δεξιοτέχνες των εγχόρδων. Ο ίδιος μάλιστα το 1978 ανέλαβε την Ορχήστρα του Ωδείου, μετατρέποντάς την σε μικρό χρονικό διάστημα σε μία πλήρη συμφωνική ορχήστρα. Υπήρξε, επίσης, ο ιδρυτής της Μικρής Ορχήστρας Εγχόρδων (ΜΟΕ) και, μαζί με τον Αρη Γαρουφαλή, του μόνιμου ντούο πιάνου-βιολιού. Και ως αρχιμουσικός διηύθυνε κατά καιρούς την Καμεράτα, την Ορχήστρα των Χρωμάτων, τη Συμφωνική της ΕΡΤ και την ΚΟΑ.

Σημαντικότατη είναι και η δισκογραφική του παρουσία: Εχει ηχογραφήσει τις «Σονάτες για πιάνο και βιολί» των Μπραμς και Προκόφιεφ, τη «Σονάτα για βιολί» του Γ.Α. Παπαϊωάννου, τους «5 ελληνικούς χορούς» και τα «10 σκίτσα για έγχορδα» του Ν. Σκαλκώτα (με τη ΜΟΕ), έργα για βιολί των Α. Κουνάδη, Γ.Α. Παπαϊωάννου, Δ. Δραγατάκη, Μ. Θεοδωράκη κ.ά., ενώ στο ενεργητικό του είχε πάνω από 30 ελληνικά και ξένα έργα σε πρώτη παγκόσμια ή πανελλήνια εκτέλεση. Η κηδεία του θα γίνει αύριο, στις 4 μ.μ., στο Α' Νεκροταφείο Αθηνών.