ΩΣ ΦΥΛΛΟ ΚΙΤΡΙΝΟ ΞΕΡΟ

PAUL VERLAINE (1844-1896)


ΦΘΙΝΟΠΩΡΙΝΟΝ

Του φθινοπώρου των βιολιών
Μ’ ένα μονότονο μαράζι
Στέναγμα κάθε αλαργινόν
Την έρμη μου καρδιά σπαράζει.

Αχνόχλωμος και θλιβερός
Θυμούμαι τα παλιά ένα-ένα,
Η μαύρη ώρα σαν ηχεί
Και χύνω δάκρυα φλογισμένα.

Στον κακό αγέρα αναχωρώ·
Στα γλήγορα φτερά με παίρνει
Κι ως φύλλο κίτρινο ξερό
Εδώ κι εκεί –ωιμέ! – με φέρνει.



Μετάφραση: Ν[ίκος]] Ι. Χαντζάρας
Δημοσιεύθηκε στο πειραϊκό περιοδικό «Το Περιοδικόν μας», έτος Β΄, περίοδος Β΄, τχ. Α΄, 15 Σεπτεμβρίου 2902, σελ. 25.
Ο πίνακας με το πορτραίτο του ποιητή είναι του Georges Rouault.