ΜΕ ΤΑ ΠΟΛΥΧΡΩΜΑ ΠΟΥΛΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΜΑΜΟΥΝΙΑ

ΑΝΔΡΕΑΣ ΕΜΠΕΙΡΙΚΟΣ


ΥΨΙΠΕΔΟΝ ΤΗΣ ΔΙΕΛΕΥΣΕΩΣ

       Στον René Laforgue

Πουλιά στον αέρα
Και τρωκτικά στις τζέπες του καιρού
Κάθε καρδιά κτυπά στα στήθη
Καθώς σφυρί που τραγουδά
Περιστροφές αιλούρων κ’ ερωτευμένων γυναικών
Στην χλόη και στις όχθες
Των ποταμών με τα σταχτιά βαπόρια.

Όλα στη γη θέλουν αγάπη και στοργή
Τα πάντα μοιάζουν στην βαθύτερη πηγή τους
Τα κύτταρά μας τα επισκέπτονται οι μέλισσες
Τα ονείρατά μας κατοικούν μέσ’ στις ψυχές μας
Και λούονται μέσ’ στα ποτάμια
Με πληθυσμούς και με αγέλες.

Όλα στη γη θέλουν αγάπη και στοργή
Είμαστε κλώνοι με πεφτάστερα μπλεγμένα μέσ’ στα φύλλα
Της λεωφόρου που μας έρχεται και κατευθύνει
Τα γάργαρα συμπλέγματα
Των πανηγύρεων
Σε κάθε στροφή του δρόμου μέσ’ στο δάσος
Με τα πολύχρωμα πουλιά και τα μαμούνια
Που φτερουγίζουν μέσ’ στα γέλια των παιδιών
Με τα τζιτζίκια που αγάλλονται στη ζέστη
Και προκαλούνε στύσεις στους πατέρες.


Από την ποιητική συλλογή «Ενδοχώρα», 1945.