ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΕΝΤΡΩΤΗΣ
ΤΟ ΤΑΝΓΚΟ ΤΟΥ ΜΑΡΚΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΡΕΝΑΣ
Ατμοί χλωμής μελαγχολίας στεφανώνουν
τα σφραγισμένα χείλη·
τα δάκρυα που καυτά είσαν, τώρα πια στεγνώνουν,
καθώς χιμάει το δείλι
στην κάμαρα που θρέφτηκε καλά με αγάπη
για μήνες και για χρόνια...
Πώς γίνηκε ο καθείς τους μοχθηρό ζουλάπι
και ζει από τη διχόνοια;...
Στην κολυμβήθρα της σιωπής βαφτίζονται όσα
χαλκεύτηκαν στα σκότη
του νου τους και δεν φτάσανε ποτέ ώς τη γλώσσα
για ν’ αρθρωθεί το διότι
και το γιατί της παρακμής των αισθημάτων.
Στο θάμπος του καθρέφτη
χωνεύονται ήχοι αντίθετων βαριών βημάτων,
και η αυλαία αμέσως πέφτει.
Πολύ ωραίος ο τελευταίος χορός, με το πάθος να τρεκλίζει πεθαίνοντας βγάζοντας όλη του τη χολή.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ αληθινός γι΄αυτούς που ο έρωτας τους έχει χορέψει για τα καλά.
@ PAN-DORA: Ευχαριστώ πολύ για την επίσκεψη. Χαίρε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ αυλαία πέφτει, αλλά το ερώτημα ανεβαίνει στα χείλη:
ΑπάντησηΔιαγραφήποιά τα βήματα του χορού της επικοινωνίας...;
Και μήπως το "αν μπεις στο χορό θα χορέψεις" είναι ένα ψέμα της μικρής μας κοινωνίας;
Τους ερυθρόλευκους χαιρετισμούς μου.
@ astromonos: Το θέμα είναι να μπεις στο χορό ξέροντας να χορεύεις! Διαφορετικά... Σε αντιχαιρετώ επίσης ερυθρόλευκα.
ΑπάντησηΔιαγραφή@μπλογκάρχη:
ΑπάντησηΔιαγραφήΑ..θα διαφωνήσω. Ο αυθεντικός χορός και "χορός" είναι αυτός που πραγματικά ορίζεται ως έκφραση ψυχής κι όχι ως επίδειξη χορευτικών ικανοτήτων και δυνατοτήτων. Και προκειμένου να εκφραστεί κανείς πραγματικά/προσωπικά, δεν πρέπει να ξέρει εκ των προτέρων τα βήματα (π.χ. να τα έχει μάθει σε σχολή χορού). Τουναντίον! Επιβάλλεται, όμως, να μπορεί και να ξέρει να ακολουθεί πιστά το ρυθμό.Αυτό ναι, και μάλιστα απαιτεί όλην την προσοχή κι αφοσίωση.
Τους..ρυθμικούς χαιρετισμούς μου!
@ Elena: Εγώ δεν ξέρω να χορεύω ούτως ή άλλως. Θαυμάζω τους χορευτές, τους χορωδούς, τους... χωρικούς, τους... χορηγούς. Χαιρετισμούς στην μαγευτική Χαϊδελβέργη.
ΑπάντησηΔιαγραφή