ΤΑ ΕΓΚΩΜΙΑ

WILLIAM SHAKESPEARE


ΣΟΝΝΕΤΟ 138

Ορκίζετ’ η καλή μου ότι είν’ αλήθεια
όλα όσα λέει και την πιστεύω - διότι
μ’ αρέσει που της νιότης την ευήθεια
μέσα μου βλέπει, κι όλη την αγνότη.

Ματαιόδοξα, θαρρώ πως με περνάει
για νιο κι ας ξέρει ότι έχω πια γεράσει,
μα λέω ’τι η γλώσσα της δε με γελάει -
για μας τους δυο η αλήθεια ’χει σωπάσει.

Πρέπο να λέει αλήθεια τι να το ’χει,
κι εγώ να πω είμαι γέρος τι με βιάζει:
Πίστη στα λόγια ο έρως θέλει κι όχι
τα χρόνια μου η καλή μου να φωνάζει.

Ψέμματα εγώ, λοιπόν, κι αυτή ίσα κι όμοια,
κι ο ένας τ’ άλλου πλέκουμε τα εγκώμια.



Μετάφραση: Παναγιώτης Πάκος.