ΒΑΣΙΛΗΣ ΑΜΑΝΑΤΙΔΗΣ (1970)
ΤΟ ΑΒΑΡΕΣ ΠΟΙΗΜΑ
υπάρχει ένα πουλί που
τις νύχτες δεν κατεβαίνει ποτέ
να κοιμηθεί στα δέντρα
αυτό κοιμάται με κλειστά φτερά
ακίνητο στο κέντρο του αέρα
Δεν το κρατάει κανείς από ψηλά
όσο είναι μέρα, κουράζεται πετώντας
χτυπά με βία τα φτερά· γιατί
τα πόδια του έμειναν στ’ αυγό, δεν έχει
που να ξέρει ότι άλλοι πατάνε κιόλας
έτσι, χτυπά με βία τα φτερά
όμως τις νύχτες βαλσαμώνει
κοιμάται κάθετο
κι είναι μικρή όρθια κάσα
μα δεν πατάει, μπορείς να το πεις
Και ξαπλωμένο
Τη μέρα πετάει πάλι
Από το βιβλίο: Βασίλης Αμανατίδης, «Υπνωτήριο», Εκδόσεις Εντευκτηρίου, Θεσσαλονίκη 1999, σελ. 39.
Πολύ αβαρές.Έλεος!
ΑπάντησηΔιαγραφή@ Μιλτιάδης Κουρουκερέζης: Ελεηθήσεσθε! Διαβάστε τις ποεσίες τις Ιδέα Βιλαρίνιο και Αντόνιο Γαμονέδα. Τις συστήνουν ωραία κορίτσια, των οποίων -εξ όσων ενθυμούμαι- είσθε λάτρης. Μποντζόρνο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι έμενα μου αρέσουνε τα ποιήματα και τα κορίτσια. Ελεήσατε με και εμένα, καλέ κύριε.
ΑπάντησηΔιαγραφή@ σάρα μποντζόρνου: Σε λίγο θα μας γράψει και η Μάρα Μπονασέρα με τον Ιγνάτιο Μπουονανόττε... Βολευτείτε, κυρία μου ελεύθερα και όπως μπορείτε! Στείλτε μας και κανα ποίημα να το κρεμάσουμε - φωτογραφία απαραίτητη!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπ' ότι φαίνεται είναι εμπνευσμένος από τον "Ορφέα στον Άδη" του Τένεσσί Ουίλιαμς (αν δεν με απατά η μνήμη μου)
ΑπάντησηΔιαγραφή@ Ναυτίλος: Ιδέα δεν έχω, φίλτατε. Σε χαιρετώ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιατί δεν "κρεμάτε" και μια φωτογραφία του Κουρουκερέζη με κρεμεζί φόντο;
ΑπάντησηΔιαγραφή@ Ζωή Καλησπέρη: Δεν έχω! Στείλτε μου μία εσείς, ευγενεστάτη κυρία, και θα την κρεμάσω πάραυτα!
ΑπάντησηΔιαγραφή