FRANTIŠEK HALAS
ΜΟΝΟ ΕΤΣΙ
Στης γάμπας σου τα κάτοπτρα στιλπνά ν’ ανθίζουν
τα πετεινά που εμπνέει η περπατησιά σου
και τα μικρά τους ράμφη πάντα να βυθίζουν
στους ήχους που κανοναρχούν τα βήματά σου
Του φουστανιού σου σβήνει αγάπη μου ο θρόος
και στο ζεστό σκοτάδι μέσα των διαττόντων
την τρυφερή λακούβα βλέπω όπου αθρόος
συνάζεται λαός νηπίων και θηλαζόντων
Και σαν η νύχτα πέσει και σου ξετυλίξει
τα πόδια μες στον κάματο της αμαρτίας
με τρυφερότητα ένα χέρι θα χιμίξει
να λύσει τα όνειρα απ’ της φλέβες της πρωίας
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.
αυτό είναι ποίημα κ, εντελώς παρεπιμπτόντως, μετάφραση ποιήματος!
ΑπάντησηΔιαγραφήυγ. επειδή βλεπόμαστε κάθε που σπώ κάτ, καιρός να ειδωθούμε!:)
@ -: Πάλι έσπασες κάτι; Τον Ιούνιο, που θα είμαι στην Αθήνα, θα βρεθούμε. Γειά και χαρά...
ΑπάντησηΔιαγραφήΓεώργιε σ` ευχαριστώ για την ευκαιρία που μου έδωσες, να κάνω ένα πρωινό δωράκι στην Αναστασία μου. Καλό μαντάτο αυτό για τον Ιούνιο. Θα χαρούμε ιδιαιτέρως.
ΑπάντησηΔιαγραφή