ΒΟΥΣ

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΕΝΤΡΩΤΗΣ


ΤΟ ΤΑΝΓΚΟ ΤΟΥ ΒΟΔΙΟΥ

Το βόιδι, που δεν νόγαε να λαλεί βοϊδίσα,
ορέχτηκε να μάθει της Κανταβρυγίας
τη γλώσσα και της Οξφόρδης. Γι’ αυτό με λύσσα
επέπεσε στο ρητορεύειν, και Γοργίας

καινούργιος θε να πρόβελνε στων Βρετανών τα
εδάφη, που σοφιστευμένα θα εμουγκάνα
the English tongue. Πλην, φευ, ούτε και από σπόντα
δεν τού ’βγαινε το oxonian spirit. Σα μαγκάνα

το στόμα του κομμάτιαζε τις λέξεις, όταν
πηγαίναν να προβάρουνε αγγλικές εμβάδες
και ρομπ ντε σαμπρ στου Μπέρμπερις. Και ξαμολιόταν
σαν άντρας μυλωνούς με τους πραματευτάδες,

κι εγέλαε σύμπας ο ντουνιάς με το βιδέλο
που δεν εμίλαε ούτε καν σαν όρθιο βόδι
τα βόιδικα, μα εγούσταρε με το έτσι θέλω
να εκβρετανίζει όσα είχε εντός του ερεβώδη

ρευτεί. (Κι ενώ τα στοιχειώδη δεν κατέχει
της μητρικής του γλώσσας data, αχ, ανέγνιο
βαδίζει στο αγγλικό κενό και δεν απέχει
ούτε ίντσα ώς να γενεί όλων των βοδιών το μπαίγνιο.)