Τετάρτη 22 Απριλίου 2009
ΑΠ' ΤΗ ΣΥΜΜΟΡΙΑ ΤΗΣ ΠΟΙΗΣΗΣ ΤΩΝ ΠΛΕΟΝΕΧΤΩΝ ΚΑΙ ΣΑΛΤΑΔΟΡΩΝ
ΒΛΑΔΙΜΗΡΟΣ ΜΑΓΙΑΚΟΦΣΚΗ
ΜΕ ΟΛΗ ΜΟΥ ΤΗ ΦΩΝΗ
Μεις, με τη δόξα, θα λογαριαστούμε αλλιώς
δικιά μας δα κι αυτή έχει λάχει
κι ας γίνει για όλους μας ένα μνημείο κοινό
ο σοσιαλισμός
που εδραιώσαμε στη μάχη.
Απόγονοι,
ελέγξετε καλά τα λεξικά σας :
μέσ’ απ’ τη λήθη
θ’ αναδυθούν
φάσματα-λέξεις σαν αυτές :
«πορνεία»,
«φυματίωση»,
«αποκλεισμός», όχι άλλες.
Για σας,
τους σβέλτους
και γερούς, για δες,
ο ποιητής
έγλειψε με τη γλώσσα των πλακάτ
τις φθισικές ροχάλες.
Όσο μακραίνει
των χρόνων η ουρά,
τόσο θα μοιάζω
με τ’ απολιθωμένα εκείνα τέρατα.
Άντε, λοιπόν, συντρόφι,
να τη διαβούμε πιο γοργά
όση ζωή μας μένει
με πεντάχρονα.
Τα γραφτά μου
κέρδος δε μού ’φεραν
ούτ’ ένα ρούβλι για μισό,
ούτε, βεβαίως, από μαόνι
έπιπλα λεία,
κι εξόν από φρεσκοπλυμένο
ένα πουκάμισο,
λόγω τιμής
δεν έχω τίποτ’ άλλο χρεία.
Όταν θα παρουσιαστώ
στου φωτεινού σας
μέλλοντος
την κεντρική επιτροπή
θα ρθω, πάνω απ’ τη συμμορία της ποίησης
των πλεονεχτών και σαλταδόρων,
σείων
σα μπολσεβίκικη ταυτότητα
κομματική,
τους εκατό τόμους μαζί
όλως μου των
κομματικών βιβλίων.
Μετάφραση: Γιάννης Ρίτσος.
Μουσική: Θάνος Μικρούτσικος.
Τραγούδι: Μαρία Δημητριάδη.
κ.Κεντρωτή
ΑπάντησηΔιαγραφήΈξοχος ο Μικρούτσικος εκείνης της περιόδου, αθάνατη η φωνή της Μαρίας Δημητριάδη, εξοχότατες, όμως, και οι εποχές που τα ακούγαμε.
Σας χαιρετώ περιχαρής.
@ AXI: Μοναδικό τραγούδι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα` σαι καλά Γεώργιε, πυροδότη εκρηκτικών αναμνήσεων. Χαίρε σύγγραβρε!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦίλτατε Γεώργιε, σου αποστέλλω κάτι απο το αξιόλογο αρχείο της συζύγου μου AnaBax. "Ο Μαγιακόφσκι το έτος 1913"
ΑπάντησηΔιαγραφή(Το ποίημα που αφιέρωσε η Άννα Αχμάτοβα στον εικοσάχρονο τότε Μαγιακόφσκι, όπως τον έζησε στο καμπαρέ «Αδέσποτος σκύλος», το 1913).
Δεν σ` ήξερα στις δόξες σου,
μόνο τ` ορμητικό σου το ξεκίνημα θυμάμαι.
Αλλ` ίσως σήμερα έχω το δικαίωμα
να θυμηθώ μια μέρα απ` τα παλιά εκείνα χρόνια.
Σκληρός ο πόνος, νέες φωνές
στα ποιήματα σου βούιζαν…
Τα χέρια σου τα νεανικά δεν έμειναν τεμπέλικα,
ανυπέρβλητες έστησες σκαλωσιές.
Καθετί που άγγιζες δεν έμοιασε ξανά
με αυτό που ήταν πριν.
Ό` τι κατέστρεψες – καταστράφηκε,
σε κάθε λέξη πάλλονταν και μια καταδίκη.
Μοναχικός και συχνά ανικανοποίητος,
βίασες την μοίρα σου μ` ανυπομονησία.
Ήξερες ότι σύντομα, περιχαρής κι ελεύθερος,
θα έδινες τον μέγα σου αγώνα.
Κι ο βόμβος απ` τη συνεχώς αυξανόμενη απήχησή σου
αντιληπτός ήτανε, καθώς εσύ μας διάβαζες.
Η βροχή έπεφτε οργισμένη, ατίθασος
βιαίως διαπληκτίστηκες με την πολιτεία.
Και το μη προαναγγελμένο όνομά σου
πέταξε σαν αστραπή στην αποπνικτική τριγύρω σάλα,
έτσι που σήμερα, πολύτιμο σ` ολόκληρη τη χώρα,
ηχεί σαν να` ναι σύνθημα για αγώνα.
Άννα Αχμάτοβα, 8-10 Μαρτίου 10940
(Από τις Βιογραφίες του Βόλφγκανγκ Χέσνερ)
@ Χρίστος Ψιτ.: Σε ευχαριστώ για την αποστολή. Στείλε μου σε παρακαλώ το όνομα του μεταφραστή. Σε χαιρετώ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπόδοση ποιημάτων της Αχμάτοβα, απο τον Γιάννη Αντιόχου, εκδόσεις "Μελάνι"
ΑπάντησηΔιαγραφή