ΤΡΩΓΕΣ' ΕΣΥ ΑΠ' ΤΗ ΦΛΟΓΑ ΤΟΥ ΦΩΤΟΣ ΣΟΥ

WILLIAM SHAKESPEARE


ΣΟΝΝΕΤΟ 1


Μακάρι οι νιοί κι ωραίοι πιότεροι νά ’ναι,
της ομορφιάς ο ανθός μη μαραθεί -
σαν φύγουνε μια μέρα οι που γερνάνε
στο ταίρι η θύμηση να μη χαθεί.

Μα μες στη φωτεινή σου τη ματιά,
τρώγεσ’ εσύ απ’ τη φλόγα του φωτός σου
κι όπου ήταν πλούτη, η φτώχεια μένει πια -
κακός σου οχτρός, ο ολόγλυκος εαυτός σου.

Εσύ, με την πιο ολόδροσην ειδή
του κόσμου, που άγγελος του θέρους είσαι,
θάβεσ’ εντός σου, αθώο μικρό παιδί
κι όσα κρατείς για σε, τόσα στερείσαι.

Δείξ’ οίχτο ή φά' τον πια τον κόσμο αυτόνε:
ο τάφος να τον φάει κι εσύ, γραφτό ’ναι.



Μετάφραση: Παναγιώτης Πάκος.