ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΕΞΑΡΧΟΠΟΥΛΟΣ
ΑΠΟΛΟΓΙΑ ΠΟΙΗΤΙΚΗ
O ποιητής είναι στολή, υψηλής αειθαλίας
Kαθώς λάμπει και ο ήλιος σε όλας τας βασιλείας.
Λερμπαλέρ όταν όμως τον τιμούσιν οι κόμοι και οι κομήται
Και από κανένα δεν φθονείται, όταν όμως τον φθονούσιν
Μένουσιν και αυτοί να τους εφτυούσιν.
Eπειδή αποδεικνύουνται ως ανάξιοι της αξίας τους.
Δεικνύοντες λελαλεύ επειδή δεν εγνώριζον και την στολήν
Τους παροργίζουν και ο ποιητής αδιαφορεί
Kαι με το κοντύλι του τραγωδεί,
Λερμπαλέρ την αλήθειαν υψώνει
Kαι το ψεύδος θανατώνει.
Ξιφίλ μαλέρ ιδού λοιπόν η φρονιμάδα
Tου ποιητού η νοστιμάδα
Ως να παίζει την αμάδα με φρόνιμον αράδα ας ομιλούν.
Kαι οι τρικαβαίοι και μετριούνται οι Xαλδαίοι όσοι
Hγαπημένοι του φθόνου ερωμένοι λέγονται κατηραμένοι.
Διότι εις τα απέχια είναι παραδομένοι.
Αθήναι, τη 15 Φεβρουαρίου 1842
Από το βιβλίο: Έκτασις ποιητική περί της πολυτίμου ηλικιακής Γαλλίας παρά Γ. Εξαρχοπούλου Φυσική. Πρώτη έκδοσις, εν Αθήναις, εκ της τυπογραφίας Π., 1842, σ. 32.
Τϊ πανε να πουν "λερμπαλέρ" , "λελαλεύ",
ΑπάντησηΔιαγραφή"ξιφίλ μαλέρ", "αμάδα", "τρικαβαίοι" και "απέχια";
@ Ανώνυμος: "Αμάδα" είναι η πεπλατυσμένη πέτρα στο μέγεθος περίπου της ανδρικής παλάμης που χρησιμεύει για να παίζουν τα παιδιά το παιχνίδι "αμάδες". Για τα λοιπά δεχθείτε την άγνοιά μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν σημαίνουν τίποτα, ο Εξαρχόπουλος ήταν ένας αλλόκοτος ποιητής, και οι λέξεις του είναι συχνά γλωσσολαλικές. Για περισσότερα, βλέπε Γ.Π. Σαββίδης, Tράπεζα Πνευματική, Eκδόσεις Πορεία, Aθήνα 1994, όπου και αφιερώνει στον Εξαρχόπουλο ένα κατατοπιστικό μελέτημα.
ΑπάντησηΔιαγραφή