Τα ζηλιάρικά σου μάτια μ' έχουνε τρελάνει δε λογάριασα παλάτια σκλάβο μ' έχουν κάνει μαραζώνω σαν το κεράκι λιώνω με παιδεύεις γιατί δεν μ' αγαπάς
Σε αγάπησα στ' αλήθεια και για σένα κλαίγω έχω φλόγα μες στα στήθια άκου που σ’ το λέγω η ματιά σου η άσπλαχνη καρδιά σου μού 'χει πάρει το δόλιο μου μυαλό
Είναι κρίμα να μ' αφήνεις μόνος μου να λιώνω μαύρη συντροφιά μού δίνεις μοναχά τον πόνο σ' αγναντεύω σε λατρεύω μην κακιώνεις γιατί θα τρελαθώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου