ΜΑΡΙΑ ΚΑΡΔΑΤΟΥ
ΑΔΙΕΞΟΔΟ
Το κορίτσι που κρυβότανε
στην κορυφογραμμή
ακολουθώντας το φεγγάρι,
εκείνη την παγερή
νύχτα του Μάρτη,
θαμπώθηκε από τη λάμψη
του παγωμένου χιονιού.
Σαν έλιωσε το χιόνι
το ποτάμι κατέβασε
πνιγμένο το κορίτσι
με λουλούδια
στη θάλασσα
1987
Από το βιβλίο: Μαρία Καρδάτου, "Ερωτικός ένοικος", Εκ παραδρομής, Λεχαινά 1987, σελ. 24.
Οι γυναίκες κατηγορούνται συχνά για φλυαρία, αλλά εξίσου συχνά η ποίησή τους είναι σύντομη και μεστή και μάλιστα περισσότερο από αυτήν των ανδρών. Θα μου πείτε ότι είναι σχετικό και ίσως να έχετε δίκιο. Ωστόσο, μια τέτοια ανάλυση παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον, όχι με σκοπό τον ανταγωνισμό και την ανάδειξη του "καλύτερου" τρόπου έκφρασης, αλλά με αντικείμενο τη μελέτη ακριβώς του (τυχόν) διαφορετικού τρόπου έκφρασης.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην καλημέρα μου και θερμούς χαιρετισμούς!
@ Ελενα: Χαιρετισμούς θερμότατους από την κρύα Αθήνα.
ΑπάντησηΔιαγραφήBanalization!Κοινοτοπία στο έπακρο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜα εγώ θα γράψω μια λυπητερή
μπαλάντα στους ποιητές tres banal που 'ναι.
Kε Κεντρωτή είμαι τακτική αναγνώστρια του ιστολογίου σας και νομίζω ότι δικαιούμαι να κάνω ένα σχόλιο ειδικά για ποίηση(Βλέπε Μούσες,όλες γένους θηλυκού).
Επίσης σας δίνω μια συμβουλή
Δεν θα έβλαπτε να αναρτούσατε και ποιήματα ξεχωριστά, διαφορετικά!
Επίσης για πόσο θα υποφέρουν τα ώτα μας το αηδόνι της Νάπολης και τους χιλιοακουσμένους Σκαραβαίους?Ο Αριστοτέλης θεωρούσε πως η διαφορετικότητα είναι πηγή δύναμης....
@ sophisticated: Βεβαιότατα και έχετε δικαίωμα να κρίνετε (να εγρίνετε και να κατακρίνετε). Και να έχετε πάντα τη γνώμη σας και να την υποστηρίζετε μετά σθένους περισσού,. Το ότι όλες οι εικονιζόμενες Μούσες είναι θηλυκές οφείλεται σε δύο λόγους: πρώτον, διότι οι αρχετυπικές Μούσες ήσαν θηλυκές και, δεύτερον, διότι εγώ, που τυγχάνω και κύριος του ιστολογίου, ΕΤΣΙ τη βρίσκω. Τί να κάνω; Να βάλω τον Ρόμπερτ Ντε Νίρο ή τον Μαζωνάκη;
ΑπάντησηΔιαγραφήΟμολογώ δεν καταλαβαίνω τί εννοείται λέγοντας "ποιήματα ξεχωριστά, διαφορετικά". Αναρτώ πράγματα που μου αρέσουν ή / και που "είναι" ποιήματα. Αν σε 2000 τόσες αναρτήσεις δεν βρίσκετε κάτι που να σας ικανοποιεί, μπορείτε να μην... βασανίζεστε. Είναι πάρα πολύ απλός ο τρόπος.
Θα σας δώσω, όμως, κι εγώ μια συμβουλή, εκλεκτή φίλη. Μην ανακατεύετε τον Αριστοτέλη και διάφορους αρχαίους για να μου πείτε μια "μπαναλιζασιόν" του στυλ "η διαφορετικότητα είναι πηγή δύναμης". Δηλαδή, αν δεν το έλεγε ο Αριστοτέλης (αλήθεια πού;), θα επρόκειτο περί προβλήματος που θα καλούμασταν να επιλύσουμε;
Αν πάλι υποφέρουν τα ώτα σας με το αηδόνι της Νάπολης και τους Σκαραβαίους, μπήτε σε ιστολόγια που έχουν αναρτημένο Καρλχάιντς Στοκχάουζεν και απολαύστε το ακρόαμα. Προσωπικώς δεν σας εμποδίζω - τουλάχιστον έτσι νομίζω... Και αφού έχετε ανοίξει λογαριασμό μπλογκ, γιατί δεν αναρτάτε εσείς αυτά που αρέσουν σε εσάς για να μπορέσουμε να τα απολαύσουμε και εμείς; Ίσως μου δώσετε να καταλάβω τί εννοείται λέγοντας "ποιήματα ξεχωριστά, διαφορετικά"...
Σας χαιρετώ από καρδιάς. Να είστε καλά.
Δεν αμφιβάλλω για την ηχητική απόλαυση των αοιδών, απλά χάνεται η απόλαυση του αλωνίσματος με την επανάληψη(δεν εννοώ τραγουδιών αλλά της χροιάς).Ούτε εγώ δεν γνωρίζω τι θα ήταν ξεχωριστό!Δεν έχω χρόνο να οργανώσω ιστολόγιο δυστυχώς.Εξάλλου εσείς δεν είστε ο Μπλογκάρχης του Αλωνακίου της ΠΟΙΗΣΗΣ???Περι ποίησης άρα ο λόγος.Ίσως κάτι πιο φρέσκο,σύγχρονο όχι άλλη γενιά του 30 και 70.Ο αετοφόρος τους άνεμος Έχει γυμνώσει την επιθυμία μας ως το κόκαλο όπως είχε πει ο Ελύτης(φευ!πάλι επικαλούμαι αυτούς!)
ΑπάντησηΔιαγραφήΚε μπλογκ-άρχα Οφείλετε να μας γνωρίσετε νέους ποιητές,την νέα γενιά του 21ου αιώνα!
@ sophisticated: Αν εσείς δεν έχετε χρόνο να οργανώσετε μπλογκ, οφείλετε, αγαπητή κυρία, να αρκεστείτε σε ό,τι σας σερβίρουν όσοι έχουν - κάτι τύποι, δηλαδή, σαν την αφεντιά μου. Ο σεφ του ΑΛΩΝΑΚΙΟΥ ΤΗΣ ΠΟΙΗΣΗΣ σερβίρει μόνο αυτά που ο ίδιος ξέρει και ο ίδιος ελέγχει. Είναι και κάπως προβεβηκυίας ηλικίας άνθρωπος, είναι και εν γένει "κολλημένος" (παναπεί "αντιδραστικός"), είναι και το παράπαν δυσκοίλιος - μην περιμένετε να σας μάθει τίποτα εντελώς φρέσκο και καινούργιο. Σας διαβεβαιώ δεν είναι καν νεωτεριστής, χωρίς ωστόσο να είναι παρελθοντολάγνος και προγονόπληκτος. Δεν θέλω, πάντως, να πω ότι χάνετε το χρόνο σας μαζί του, αλλά (τόσο με τα μυαλά που έχει αυτός όσο και με τις προσδοκίες που καλλιεργείτε εσείς ερήμην του) το βέβαιο είναι ότι δεν κερδίζετε και πάρα πολλά πράγματα... Αλλά, όπως είπε και ο Εβάριστος Γκαλουά (ωχ, με κολλήσατε!...) "έως εκεί δύναμαι, τα υπόλοιπα ας τα κάνουν οι άλλοι". Χαιρετώ σας, κι ας σας απογοήτευσα άλλη μία φορά. Αλλά έως εκεί δύναμαι...
ΑπάντησηΔιαγραφή@ sophisticated: Και για να γίνω και λίγο κακούλης, σας επισημαίνω ότι κι εσείς (όπως αναγράφετε στην ταυτότητά σας) κάτι "παλιατζούρες" αγαπάτε: Ρίτσος, Εμπειρίκος, Καβάφης, Σαχτούρης... Μην πω για την "Πολιτεία" του Πλάτωνος και για τους "Αδελφούς Καραμαζώφ" του Θεοδώρου Δοστογιέφσκη! Τα πολύ "σοφιστευμένα" σας αρέσουν και εσάς... Χαιρετώ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε αυτό έχετε πιθανότατα δίκιο, θα αρκεστώ μάλλον σε ό,τι μου σερβίρετε έως ότου βρεθεί αυτός ο κάποιος που θα μου προσφέρει το λουκούλειο γεύμα νεωτερισμού που εις μάτην αναζητώ!Μέχρι τότε δεν θα δείτε την ταυτότητα μου να αλλάζει ούτε τις ορέξεις μου!.Κάποιοι ποιητές είναι πια διαχρονικοί!(και χωνεύονται και εύκολα,χωρίς στομαχικές διαταραχές.)
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαιρετισμοί
@ sophisticated: Πάντως από πάσης φύσεως νεωτερισμούς είναι κάργα το διαδίκτυο. Εγώ απλώς λατρεύω τα παϊδάκια και τα μπιφτέκια, και δεν είναι του γούστου μου η νουβέλ κυζίν! Και τα δικά μου σα μπιφτέκια είναι άλλωστε, καλοψημένα (καθότι με αηδιάζει το σενιάν). Χαιρετισμούς.
ΑπάντησηΔιαγραφή